Żeby zrozumieć tęczowanie, przypomnimy, jak światło wpływa na widzenie kolorów. Światło słoneczne to mieszanka kolorów tęczy: czerwonego, pomarańczowego, żółtego, zielonego, niebieskiego, indygo i fioletowego, ale nasze oko widzi je jako białe.
A jak to zjawisko ma się do mieniących się tęczowo przezroczystych baniek?
Widziałeś kiedyś rozlane na asfalcie plamy benzyny, które przypominały kolorem tęczę? Albo na pierwszy rzut oka czarnego żuka, którego pancerz mienił się w słońcu tysiącem barw? Co mogą mieć ze sobą wspólnego? Co łączy je z wyglądem baniek mydlanych albo wnętrza muszli?
Każda z tych powierzchni ma tęczowe kolory, które często zmieniają się w zależności od tego, pod jakim kątem je obserwujemy. To tak naprawdę światło płata nam figla. W rzeczywistości te powierzchnie nie mają wcale takich bogatych kolorów. Zjawisko optyczne, które pogrywa z naszym wzrokiem, jest nazywane iryzacją (tęczowaniem).
Powierzchnia bańki mydlanej jest złożona z bardzo cienkich i częściowo przenikliwych dla fali świetlnej warstw. Gdy światło słoneczne pada na nią, część fali odbija się od pierwszej warstwy, a część dopiero od tych głębszych. Takie odbite na różnych poziomach fale przebywają drogę do naszego oka, mieszając się ze sobą. Część z nich ulega wzmocnieniu, a część osłabieniu. Właśnie w taki sposób tworzą się te tajemnicze tęczowe refleksy.
Choć nauka rozgryzła, w jaki sposób bańki tworzą dla naszych oczu barwną iluzję, to do dziś nie wiemy, dlaczego te urocze sfery potrafią rozweselić dzieci i dorosłych.